Be the change you want to see

Vandaag heb ik weer heerlijk Afrika gezien, geproefd en geroken. Dat laatste is ook echt waar. Er hangt hier een speciale lucht. Iedereen die in Malawi is geweest, weet vermoedelijk wat ik bedoel. Ik bedoel het helemaal niet denigrerend, en voel me heerlijk thuis in dat Afrikaanse luchtje. Vanmorgen om 8 uur werden we opgehaald door Merga, een manager van MKC-RDA. Dit is een Ethiopische partner van ons. Merga is een hartelijke kerel. Hij begon met een dubbele Ethiopische groet, waarbij je elkaar stevig vastpakt en de schouders een paar keer tegen elkaar drukt. Vervolgens begon hij te praten, en is de hele dag ook niet meer opgehouden! We maakten een tocht van zo'n 4 uur door het Ethiopische platteland. Het is nu het eind van de regentijd en alles staat er groen bij. Over een halfjaar schijnt het allemaal anders te zijn, maar op dit moment heb je niet het gevoel dat je in een arm land bent. Er was weer van alles te zien. Ik merk dat ik er aan gewend raak en minder foto's maak. Mirjam, mijn collega, zag Afrika vandaag voor het eerst, en was helemaal onder de indruk. Wat opvalt is dat Ethiopië erg heuvelachtig is, vergeleken bij andere Afrikaanse landen. Op de kaart hadden we dit ook al gezien. De hoofdstad ligt bijvoorbeeld op 2300 meter hoogte, en de plaats van bestemming lag ook vrij hoog. Daarvoor hadden we al heel wat keren een helling omlaag en weer omhoog meegemaakt, de helft van de tijd ook op zeer hobbelige wegen.
We kwamen na een lange rit aan in Kojo, een dorpje in een plattelandsgebied waar veel armen wonen. De benadering van MKC-RDA is de moeite waard om er wat van uit te leggen. Ze werken met het principe van de SHG, de Self Help Group. Daarbij worden zo'n 20 mensen (meestal vrouwen) aan elkaar gekoppeld in een groep. De vrouwen beginnen vanaf het eerste moment te sparen, een heel klein bedrag. Denk aan 2 cent per dag. Maar dat is dan wel 80 cent als je ove 20 vrouwen praat, en na een paar maanden is er dan al een aardig kapitaaltje opgebouwd. Vervolgens mogen de deelnemers met plannen komen om dit geld goed te besteden in de vorm van een microkredietje. Een gekozen bestuur doet een voorstel, de hele groep moet de beslissing nemen. Vrouwen die een kredietje krijgen, betalen dit ook weer af, met een beetje rente. Mensen die hun verplichtingen niet nakomen, krijgen geldboetes. omdat de groep bestaat uit dorpsgenoten die sociale controle op je houden, waag je het niet om er uit te liggen. Dit heeft veel ernstiger gevolgen. Zo wordt de hoeveelheid geld steeds meer. Op een gegeven moment kan er een gezamenlijke grote uitgave worden gedaan. Hier heb ik gehoord van een gebouwtje wat neergezet is, en waarvandaan enkele SHG's met elkaar producten maken en verkopen. Deze vrouwen hebben in enkele jaren een redelijke vorm van welstand bereikt.
In het vliegtuig zat een man die op zijn shirt had staan: "Be the change that you want to see in the world". Wel, dat is waar zo'n dag je wel toe inspireert!