Schuldoffer
Door: Cees van Breugel
Blijf op de hoogte en volg Cees
04 Maart 2013 | India, Chāmpa
Inmiddels is het zondagmiddag. Het guesthouse is goed, er worden heerlijke Indiase maaltijden voor ons klaargemaakt. Vanmorgen hebben we een kerkdienst van een Mennonitische gemeente meegemaakt, waar we helaas erg weinig van begrepen omdat de voertaal Hindi was. Dit is de lokale taal hier. De voorganger gaf nog net de schriftlezingen in het Engels op, maar verder moesten we het doen met een zeer korte samenvatting na de dienst. De preek ging over het ware vasten, naar aanleiding van Jesaja 58. God verkiest het vasten van ons hart meer dan uiterlijk vertoon, zoals de Heere Jezus ook in de Bergrede zegt. Ik heb aan de predikant gevraagd of het kerkelijk jaar ook werd aangehouden, omdat het in Nederland immers vastentijd is. Maar dat bleek niet het geval te zijn. Het kerkelijk jaar is hier onbekend.
Wat me trof tijdens de dienst was een eenvoudig houten kistje onder aan de preekstoel. Af en toe, tijdens een schriftlezing of een gezang, of na een gebed, liep er iemand heen om er wat geld in te doen. Ik heb me laten vertellen dat dit een vorm van ‘schuldoffer’ is. Iemand die een zonde beleden heeft voor God, kan vrijwillig boete doen door iets voor Zijn dienst te geven. De gemeente is daar dan getuige van. Of zo’n modern schuldoffer theologisch verantwoord is? Daar doe ik verder maar geen uitspraken; het trof me gewoon.
De rest van de dag heb ik veel gelezen, geluisterd naar een Nederlandse preek en ook nog wat extra uitgerust. Verder hebben we vanmiddag een lange wandeling gemaakt door het dorpje waar we wonen, en waar je nogal wat leprozen tegenkomt. Veel mensen zitten als gezin of in groepjes voor hun huizen van de zondagsrust te genieten. Anderen gaan water halen bij één van de centrale pompen, omdat er ook weer gekookt moet worden. Al met al een heerlijk rustige sfeer, goed om bij te komen.
Ik maak dit verslag af op maandagmiddag. De dag begon met een devotion met de leerlingen van de vakschool. Het overgrote deel is Hindoe. Ik was uitgenodigd om te spreken. Waar kun je het dan beter over hebben dan over Johannes 14:6 - "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij."
We hebben verder de hele dag hard gewerkt met een groep van zo’n 15 mensen om het project hier te beoordelen. Mooi is dat er allerlei soorten betrokkenen bij zijn: docenten, een bestuurslid, arbeidsbemiddelaars, iemand van een collega-organisatie en natuurlijk ook het management. Samen geven ze de input die we nodig hebben en bekijken we hoe het project nog verder verbeterd kan worden. Vervolgens nog een korte excursie naar een lastraining in het buitengebied. En daarna is het tijd om mail te kijken, verslag te schrijven en even met mijn lief te skypen.
Morgen maken we een treinreis van 3 uur, daarna een binnenlandse vlucht en dan zijn we in Hyderabad, waar twee partners van Woord en Daad werken. Tot later!
Wat me trof tijdens de dienst was een eenvoudig houten kistje onder aan de preekstoel. Af en toe, tijdens een schriftlezing of een gezang, of na een gebed, liep er iemand heen om er wat geld in te doen. Ik heb me laten vertellen dat dit een vorm van ‘schuldoffer’ is. Iemand die een zonde beleden heeft voor God, kan vrijwillig boete doen door iets voor Zijn dienst te geven. De gemeente is daar dan getuige van. Of zo’n modern schuldoffer theologisch verantwoord is? Daar doe ik verder maar geen uitspraken; het trof me gewoon.
De rest van de dag heb ik veel gelezen, geluisterd naar een Nederlandse preek en ook nog wat extra uitgerust. Verder hebben we vanmiddag een lange wandeling gemaakt door het dorpje waar we wonen, en waar je nogal wat leprozen tegenkomt. Veel mensen zitten als gezin of in groepjes voor hun huizen van de zondagsrust te genieten. Anderen gaan water halen bij één van de centrale pompen, omdat er ook weer gekookt moet worden. Al met al een heerlijk rustige sfeer, goed om bij te komen.
Ik maak dit verslag af op maandagmiddag. De dag begon met een devotion met de leerlingen van de vakschool. Het overgrote deel is Hindoe. Ik was uitgenodigd om te spreken. Waar kun je het dan beter over hebben dan over Johannes 14:6 - "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Niemand komt tot de Vader dan door Mij."
We hebben verder de hele dag hard gewerkt met een groep van zo’n 15 mensen om het project hier te beoordelen. Mooi is dat er allerlei soorten betrokkenen bij zijn: docenten, een bestuurslid, arbeidsbemiddelaars, iemand van een collega-organisatie en natuurlijk ook het management. Samen geven ze de input die we nodig hebben en bekijken we hoe het project nog verder verbeterd kan worden. Vervolgens nog een korte excursie naar een lastraining in het buitengebied. En daarna is het tijd om mail te kijken, verslag te schrijven en even met mijn lief te skypen.
Morgen maken we een treinreis van 3 uur, daarna een binnenlandse vlucht en dan zijn we in Hyderabad, waar twee partners van Woord en Daad werken. Tot later!
-
04 Maart 2013 - 20:25
Gerrianne:
Ha Cees,
Dank voor je verslagen weer! Mooi om zo op de hoogte te blijven. Hele gezegende tijd gewenst. Misschien nu extra het gevoel de tijd 'uit te kopen'? Omdat het krijgen van een visa steeds moeilijker wordt? Groeten van ons!
-
04 Maart 2013 - 22:06
Anke:
Hoi pap!
Hyderabad is bekender terrein voor u dan zo'n plattelandstreek, leuk om hier eens te zijn?
Mama heeft goed haar best gedaan zaterdag, mijn vriendinnen en ik hebben er van genoten. De rest van het weekend in Utrecht doorgebracht met fijne gesprekken, een ICF-dienst, meidendingen enz. Nog even het vrijgezelle leven:)
Dagdag! -
04 Maart 2013 - 22:41
Ariëtte:
Ha Cees
Die treinreis lijkt me leuk! In de reisverhalen die ik weleens heb gelezen komt vaak naar voren dat het reizen met de trein een authentieke manier is om de mensen en gewoonten van een land van binnenuit te ervaren.
Pas was er een studente aan de deur om een donatie voor Vluchtelingenwerk te vragen en gedachtig aan een uitspraak van ds. Visscher om in het contact met buitenkerkelijke mensen gewoon maar een bijbeltekst te laten vallen -als zaad in de akker- dacht ik ook aan dit Zelfgetuigenis van Jezus: "Ik ben de Weg en de Waarheid en het Leven." Dat is genoeg om te weten.
Liefs, Ariëtte -
04 Maart 2013 - 22:45
Ariëtte:
Hé, waar is het eerste verslag gebleven? Verdwenen? -
04 Maart 2013 - 23:11
Michiel:
Hoi Cees, je bent weer flink aan het reizen! Alle vervoersmiddelen komen weer voorbij, misschien nog een boottochtje in het verschiet? Bijzonder om zo'n schuldoffer mee maken. Houden ze ook andere offers dan, dankoffer bv? De Heere zegen jou en je werk! Groeten, ons.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
