Ontmoetingen

We zijn inmiddels al over de helft van onze Sri Lanka reis. Nog twee dagen werken, twee dagen reizen en dan zit het er op. De sfeer in de groep is goed, het weer is warm. Gisteren werd 38 graden gemeten, en dat komt redelijk overeen met onze gevoelstemperatuur. Vandaag liepen we een eindje over het platteland, en dan voel je het zweet overal tevoorschijn komen. De besprekingen verlopen volgens plan. Het is goed dat we hier zijn, want het lijkt er op dat andere organisaties dezelfde plannen hebben als wij. Dat is prima, maar afstemming is dan ontzettend belangrijk. We proberen zo zuinig mogelijk met ontwikkelingsgeld om te gaan. Ondertussen hebben we tal van leuke, mooie ontmoetingen.

Father Raju
Gisteren ontmoetten we een priester die een trainingscentrum leidt. Het is een jonge man, ergens in de 30 schatten we in. Father Raju (want zo worden priesters hier genoemd, ook als ze Anglicaans zijn) heeft 5 jaar onder straatjeugd in Bangalore gewerkt, en nu coördineert hij hier een groot project. Behalve vaktraining is er een weeshuis voor kinderen die in de tsunami hun ouders zijn kwijtgeraakt. Verder is er een kliniek en een basisschool.

Sounthi
Vandaag ontmoetten we ook Sounthi. Dit is een prachtige persoonlijkheid. Hij heeft al heel wat meegemaakt in zijn leven; op 6-jarige leeftijd verloor hij zijn vader, en dat is niet het enige probleem wat hij heeft ondervonden. Maar Sounthi blijft optimistisch, hij is onvermoeibaar bezig met ontwikkelingswerk, heeft een grote dosis humor en vooral: liefde voor God en voor zijn naaste. Sounthi is opgeleid voor predikant, maar houdt zich dus ook bezig met ontwikkelingswerk. Hij leidt een project voor dorpsontwikkeling. Er is een centrum opgericht tussen dorpen van twee verschillende kasten in. Ze willen allemaal gebruik maken van de diensten van het centrum, en ontmoeten elkaar daar dus. Zo kan Sounthi met zijn personeel werken aan ‘peace-building’. Als wij op zijn project aankomen, zijn er juist 300 kinderen voor de middagschool. Ze zitten onder eenvoudige afdakjes, één klas zit onder een boom. Je merkt dat alle kinderen houden van Sounthi. Ze vinden het erg interessant als we meekijken in hun boekjes, en mijn reisgenoten hebben op dit project heel wat mooie plaatjes geschoten.

Mr. Ockersz
Tijdens een bezoek aan een vakschool word ik aangesproken door een oudere man, die zegt Nederlands bloed te hebben. En dat kan niet anders als je zijn naam hoort: Ockerz. Hij is een zogenaamde ‘burger’, een groep mensen die hier is gekomen tijdens het Nederlandse bewind. Zijn moeder heette Feltmann, en kwam uit Duitsland. De burgers zijn altijd als groep herkenbaar gebleven. Tot enkele jaren geleden had je de Dutch Reformed Church zelfs nog. Ons hotel is naast een fort, wat in de volksmond hier het ‘Dutch fort’ genoemd wordt. En dan heb je nog de ‘Dutch bar’, een landtong aan de oceaan waar bij de tsunami heel veel burgers om zijn gekomen. Op de één of andere manier doet het wel goed om iets Nederlands aan te treffen, al sta ik er niet voor in dat onze voorouders zich hier heel netjes hebben gedragen…

David en Priscilla
Vanavond eten we bij David thuis. Hij is de man die onze hele reis coacht, en zoals ik gewend ben doet hij dat op een voortreffelijke manier. We worden vanavond uitgenodigd om bij hem thuis te eten. De typisch Sri Lankese maaltijd smaakt heerlijk, en dit is een goed moment om over persoonlijke dingen door te praten. Het is mooi om te merken dat mijn reisgenoten de reis allemaal erg waarderen en dat ze veel meekrijgen over de principes van ontwikkelingswerk.