1600 km Zambia...

We zijn al enkele dagen in Zambia als ik dit eerste verslag op mijn weblog zet. De eenvoudige reden hiervoor is dat ik tot nu toe geen goede internetverbinding heb gehad. Contact met thuis gaat via een sms-je per dag – dat voelt schraal!

Ondertussen is de reis boeiend genoeg. Laat ik beginnen bij de dinsdag. We (Henrike Bisschop en ik) gaan naar ‘ons’ project hier, een vakopleiding in Miymba op het platteland van Zambia. De bedoeling is om een training te koppelen aan business, zodat het centrum uiteindelijk zichzelf kan bedruipen. Helaas lukt dat nog niet allemaal even goed, en er zijn pittige discussies nodig. We slapen deze nacht in een lodge, een lemen huisje met een rieten dak er op, echt Afrikaans. Om mij heen veel geluid van kikkers en krekels.

Woensdag gaan we eerst een bezoek brengen aan de ‘Covenant farm’. Hier ontmoeten we Phil Bailey, een Engelsman die veel van Nederland blijkt te weten. Hij heeft 14 jaar in Nederland gewerkt, en gekerkt bij ‘reverend Boogaard’ in Leiderdorp. Sinds een midlife-crisis van enkele jaren geleden werkt hij nu in Zambia. Hij geeft leiding aan een ‘farm-ministry’. De principes van de boerderij zijn heel boeiend. Phil en zijn personeel proberen in alles aan te sluiten bij de schepping. Daarom ploegt hij bijvoorbeeld de grond niet om. God heeft de grondlagen niet voor niets gemaakt zoals ze er zijn, die moeten wij niet om gaan gooien. Een ander voorbeeld: vorige week is hier de eerste regen van het seizoen gevallen. En volgens Phil is dat Gods teken dat er gezaaid moet gaan worden. De volgende dag is hij dan ook direct begonnen met zijn personeel. Door zijn nieuwe technieken van verbouwen, ‘afgekeken’ van de schepping, lukt het hem om meer dan 10 keer zoveel maïs te verbouwen op hetzelfde stukje grond als een traditionele boer. De missie van Phil is om deze kennis te verbreiden. De principes zijn samengevat als ‘farming God’s way’ (boeren op Gods manier). Boeiend om met deze man kennis te maken! Op hetzelfde terrein staat een theologische school, waar tot voor kort Cees en Mirjam Molenaar werkten.

Na dit bezoek gaan we terug naar Lusaka, 300 km rijden. Daar ontmoeten we Paul Desmarais, een Canadese priester die hier al ruim 40 jaar werkt. Zijn ideeën zitten dicht bij die van Phil, alleen verbouwt hij volledig organisch, zonder kunstmest of andere hulpmiddelen. Er worden per jaar ongeveer 900 boeren getraind in verbeterde landbouwtechnieken. Prachtig werk wat deze mensen doen! Als Woord en Daad willen we in de toekomst ons ook meer gaan richten op ‘rural skills’, trainingen voor boeren op het platteland. Daarom is deze reis tot nu toe heel leerzaam!

Donderdag is een reisdag. We gaan dwars door Zambia naar het uiterste noorden, Mbala. Dat is wel even 1000 km rijden. Alsof we even voor een dagje naar Zwitserland gaan. Maar dan over een tweebaansweg, met af en toe grote gaten in de weg, regelmatig een politiepost en ook af en toe een truck die zo ongeveer dwars over de weg ligt te wachten tot hij weggesleept wordt. We rijden zo ongeveer non stop, en komen na 13 uur aan in de dichte mist. Vervolgens vertelt de eigenaar van de lodge ons dat er geen plaats meer is. Ik heb al visioenen van in de auto slapen, of in de keuken van de lodge. Maar gelukkig blijken er meer gelegenheden te zijn in Mbala, en heb ik een kamertje gevonden om te slapen.

Inmiddels heb ik er 1600 km Zambia op zitten... Morgen gaan we hier een aantal projecten bezoeken die gesteund worden door onze samenwerkingsorganisatie Red een Kind in Nederland.