Bijbel zonder kaft
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
02 Maart 2011 | India, Haiderabad
Inmiddels ben ik al weer over mijn jetlag heen. Overigens heeft dat deze reis nauwelijks problemen gegeven. Vier en een half uur tijdsverschil is goed te doen. Het is nu tegen twaalven voor mij, en ik tik nog even een stukje.
Gisteren en vandaag zijn we bij twee organisaties geweest om een assessment uit te voeren. Allerlei aspecten komen langs die te maken hebben met de kwaliteit van de vakschool. Samen met management en personeel kijk je welke score dit onderdeel verdient, en wat mogelijke verbeterpunten zijn. Een lang proces met veel gesprek. Het is wel heel erg de moeite waard, eigenlijk maak je een heel scherpe foto van de school en kijk je waar dingen kunnen verbeteren.
Het is grappig om te zien dat de ene organisatie vécht voor hoogste score, terwijl de andere organisatie heel open is en graag wil leren.
Het was erg fijn om vandaag Dexter en Deena weer te ontmoeten. Samen leiden ze de organisatie COUNT, waar ik al vaker over heb geschreven. Zij zijn door alle contacten heel goede vrienden geworden. Toen we bij hun organisatie binnenstapten, kwam ik tot mijn verrassing een groep Hollandse jongeren tegen met 2 docenten, waaronder een oude bekende: Marnix Bloemhof. Ze waren voor Woord en Daad op reis als Young Ambassadors. Ik wist dat ze in India waren, maar dacht dat het 300 km verderop was. Ze hadden echter de lange reis gemaakt om ook een dag bij COUNT door te brengen.
Tussen de bedrijven door hebben we ook nog wat boeiende gesprekjes gehad. Zoals met een jonge vrouw, die vertelde dat het vooral voor vrouwen soms heel moeilijk is om christen te worden als ze ui teen Hindoe- of Moslim gezin komen. Er zitten op de vakschool veel leerlingen met deze achtergrond. Ze worden toegelaten, maar moeten wel meedoen aan alle christelijke activiteiten. En daardoor komen jongeren regelmatig tot geloof. Deze jonge vrouw vertelde dat ze een tijdje geleefd had met een Bijbel zonder kaft, die ze elke dag op de WC ging lezen. Zo had ze dubbele zekerheid dat ze niet betrapt werd. En áls dat gebeurde, was het tenminste niet direct duidelijk dat het om een Bijbel ging.
Laten we maar waarderen dat het lezen van een Bijbel voor ons (hopelijk!) de normaalste zaak van de wereld is!
Morgen vlieg ik met de collega's van Leprazending naar Uttar Pradesh, een andere staat van India. Een staat die nóg groter is als Andhra Pradesh: 185 miljoen inwoners! Van elke 36 wereldbewoners woont er 1 in Uttar Pradesh ... onvoorstelbaar wat een mensen hier leven.
Ik houd jullie op de hoogte!
Hartelijke groet vanuit Hyderabad!
Gisteren en vandaag zijn we bij twee organisaties geweest om een assessment uit te voeren. Allerlei aspecten komen langs die te maken hebben met de kwaliteit van de vakschool. Samen met management en personeel kijk je welke score dit onderdeel verdient, en wat mogelijke verbeterpunten zijn. Een lang proces met veel gesprek. Het is wel heel erg de moeite waard, eigenlijk maak je een heel scherpe foto van de school en kijk je waar dingen kunnen verbeteren.
Het is grappig om te zien dat de ene organisatie vécht voor hoogste score, terwijl de andere organisatie heel open is en graag wil leren.
Het was erg fijn om vandaag Dexter en Deena weer te ontmoeten. Samen leiden ze de organisatie COUNT, waar ik al vaker over heb geschreven. Zij zijn door alle contacten heel goede vrienden geworden. Toen we bij hun organisatie binnenstapten, kwam ik tot mijn verrassing een groep Hollandse jongeren tegen met 2 docenten, waaronder een oude bekende: Marnix Bloemhof. Ze waren voor Woord en Daad op reis als Young Ambassadors. Ik wist dat ze in India waren, maar dacht dat het 300 km verderop was. Ze hadden echter de lange reis gemaakt om ook een dag bij COUNT door te brengen.
Tussen de bedrijven door hebben we ook nog wat boeiende gesprekjes gehad. Zoals met een jonge vrouw, die vertelde dat het vooral voor vrouwen soms heel moeilijk is om christen te worden als ze ui teen Hindoe- of Moslim gezin komen. Er zitten op de vakschool veel leerlingen met deze achtergrond. Ze worden toegelaten, maar moeten wel meedoen aan alle christelijke activiteiten. En daardoor komen jongeren regelmatig tot geloof. Deze jonge vrouw vertelde dat ze een tijdje geleefd had met een Bijbel zonder kaft, die ze elke dag op de WC ging lezen. Zo had ze dubbele zekerheid dat ze niet betrapt werd. En áls dat gebeurde, was het tenminste niet direct duidelijk dat het om een Bijbel ging.
Laten we maar waarderen dat het lezen van een Bijbel voor ons (hopelijk!) de normaalste zaak van de wereld is!
Morgen vlieg ik met de collega's van Leprazending naar Uttar Pradesh, een andere staat van India. Een staat die nóg groter is als Andhra Pradesh: 185 miljoen inwoners! Van elke 36 wereldbewoners woont er 1 in Uttar Pradesh ... onvoorstelbaar wat een mensen hier leven.
Ik houd jullie op de hoogte!
Hartelijke groet vanuit Hyderabad!
-
02 Maart 2011 - 20:07
Lia:
Ha Cees,
Jij ligt inmiddels al een uurtje op één oor. Bijtanken voor de reis van morgen in je éénpropellervliegtuigje. Klinkt als een snorrende bromvlieg. Hopelijk proppen ze die niet net zo vol als je dat met bussen en treinen in India ziet gebeuren. Wat dat betreft zal het allicht wat comfortabeler zijn. Inmiddels staat hier een enorme pan goulash te sudderen. In de loop van de middag druppelt iedereen morgen binnen en dan is het handig om van te voren wat klaar te hebben gemaakt. Vanavond wordt het niet zo laat als de vorige keer :). Morgen vrij, dus alle tijd om af te maken wat nu niet lukt. Straks nog even wat meepikken van de verkiezingsuitslagen. BEn benieuwd wat het wordt. Ook hier geldt: God is in control! En voor Libië, Tunesië en al die andere vulkanische plekken op deze wereld. En intussen zie je ook hele mooie dingen gebeuren. Ook Gods hand!
Dut lekker door. Tot lezens! -
03 Maart 2011 - 14:57
Arien:
Dag schoonpa:P
Leuk om allemaal te lezen zeg! Zijn er ook consequenties verbonden aan een hoge of lage score voor een school, zodat ze er voor vechten? Subsidies bijvoorbeeld? Of is het vooral een eergevoel? En kunt u in zo'n proces nog veel kennis overdragen of is het vooral op gelijkwaardige voet communiceren?
Hoe komt het dat het ook voor Hindoes moeilijk is om christen te worden? Ik dacht dat die vrij verdraagzaam waren, maar blijkbaar valt dat toch tegen...
Hartelijke groet uit R'dam, Arien
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
