Tsunami
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
08 Juli 2009 | Sri Lanka, Batticaloa
Vanmorgen heb ik met mijn collega Maryse een uitgebreide rondleiding door de vakschool gekregen. Het gaat er allemaal zeer gedisciplineerd aan toe. Vergeleken met de Filippijnen zijn de leerlingen hier wat teruggetrokken; ze zullen niet snel aan een persoonlijk praatje beginnen. Met de directeur (David) ben ik langzamerhand best bevriend geworden, nu we al meer dan een week samen optrekken.
Vanmiddag kwam collega Leen Stok ook aan, zodat we hier nu met z'n vieren zijn. Dat is een goed moment voor een vergadering met de staf, waar een aantal algemene onderwerpen wordt besproken en we elkaar bijpraten over nieuwe ontwikkelingen.
We komen er steeds meer achter hoe zwaar de mensen het hier hebben. Behalve de burgeroorlog is er in dit gebied ook de tsunami geweest. Dat zijn twee enorme klappen bij elkaar. Er is veel ellende: armoede, tekort aan medische hulp, tekort aan schoon water, onderlinge onenigheid. De organisatie probeert veel te doen aan scholing, sociale hulp, opbouw van verwoeste dorpen, slaan van waterputten en meer.
Na de vergadering zijn we naar het rampgebied van de tsunami gereden. Dat is hier een paar kilometer vandaan. Het is heel bijzonder om zo'n gebied nu met eigen ogen te zien. Huizen zijn compleet weggeslagen; wat je nog ziet is het fundament en de waterput die er was. Hele vlaktes zijn kaal, waar vroeger huizen stonden. Temidden van ruïnes zijn vluchtelingenkampen gebouwd. Omdat de tsunami uit het nieuws is, is het niet te verwachten dat deze mensen ooit nog kunnen verhuizen.
David was ooggetuige van de tsunami; hij hoorde het nieuws en ging er op zijn brommer heen. Doordat hij zich achter een (oorspronkelijk Nederlands!) fort bevond, werd hij niet geraakt door het water. Samen met de jongens van de vakschool heeft hij in de weken daarna het gebied opgeruimd, waarbij ook veel lijken moesten worden geborgen. De taferelen waar hij over vertelt, zijn hartverscheurend. Hij is blij er weer eens over te kunnen praten.
Een heel bijzonder detail is het bestaan van de 'burgers' hier. Dit is een bevolkingsgroep die oorspronkelijk Nederlands is. Ze hebben zich nauwelijks vermengd met de plaatselijke bevolking, hebben een blanke huidskleur en vaak Nederlandse namen. Zij woonden deels ook aan de kust, en er zijn dan ook heel wat burgers omgekomen. We hebben een monument bezocht van tsunami-slachtoffers. En dan zie je namen als Pietersz, Oudschoorn etc. voorkomen. Er is hier ook nog een kerk die tot voor kort de Dutch Reformed Church heette. Als het even kan, ga ik die zondagmiddag bezoeken; als ze hun traditie waarmaken, zullen ze vast twee diensten hebben...
Vanmiddag kwam collega Leen Stok ook aan, zodat we hier nu met z'n vieren zijn. Dat is een goed moment voor een vergadering met de staf, waar een aantal algemene onderwerpen wordt besproken en we elkaar bijpraten over nieuwe ontwikkelingen.
We komen er steeds meer achter hoe zwaar de mensen het hier hebben. Behalve de burgeroorlog is er in dit gebied ook de tsunami geweest. Dat zijn twee enorme klappen bij elkaar. Er is veel ellende: armoede, tekort aan medische hulp, tekort aan schoon water, onderlinge onenigheid. De organisatie probeert veel te doen aan scholing, sociale hulp, opbouw van verwoeste dorpen, slaan van waterputten en meer.
Na de vergadering zijn we naar het rampgebied van de tsunami gereden. Dat is hier een paar kilometer vandaan. Het is heel bijzonder om zo'n gebied nu met eigen ogen te zien. Huizen zijn compleet weggeslagen; wat je nog ziet is het fundament en de waterput die er was. Hele vlaktes zijn kaal, waar vroeger huizen stonden. Temidden van ruïnes zijn vluchtelingenkampen gebouwd. Omdat de tsunami uit het nieuws is, is het niet te verwachten dat deze mensen ooit nog kunnen verhuizen.
David was ooggetuige van de tsunami; hij hoorde het nieuws en ging er op zijn brommer heen. Doordat hij zich achter een (oorspronkelijk Nederlands!) fort bevond, werd hij niet geraakt door het water. Samen met de jongens van de vakschool heeft hij in de weken daarna het gebied opgeruimd, waarbij ook veel lijken moesten worden geborgen. De taferelen waar hij over vertelt, zijn hartverscheurend. Hij is blij er weer eens over te kunnen praten.
Een heel bijzonder detail is het bestaan van de 'burgers' hier. Dit is een bevolkingsgroep die oorspronkelijk Nederlands is. Ze hebben zich nauwelijks vermengd met de plaatselijke bevolking, hebben een blanke huidskleur en vaak Nederlandse namen. Zij woonden deels ook aan de kust, en er zijn dan ook heel wat burgers omgekomen. We hebben een monument bezocht van tsunami-slachtoffers. En dan zie je namen als Pietersz, Oudschoorn etc. voorkomen. Er is hier ook nog een kerk die tot voor kort de Dutch Reformed Church heette. Als het even kan, ga ik die zondagmiddag bezoeken; als ze hun traditie waarmaken, zullen ze vast twee diensten hebben...
-
08 Juli 2009 - 19:01
Lianne:
Hoi Cees,
Goed weer om je verslagen te lezen. Je zult alleen al wel moe worden van alle indrukken en de hitte...
Goede dagen nog.
groeten Lianne -
08 Juli 2009 - 23:33
Cornelis:
Bijzonder om in dat gebied te zijn lijkt me!
Je hebt volgens mij ook wat Nederlandse woorden die uit Sri Lanka komen.
-
10 Juli 2009 - 11:40
Anke:
Hoi pap!
De afgelopen dagen was ik naar de Zoco, daarom ben ik nu aan het bijlezen geslagen;) Veel werk is het niet, ik hoorde dat u wat moeilijker op Internet komt?!
We hebben lekkere prakjes gekookt op onze hakjes;)
liefs, Anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
