Woensdag - schooldag

Deze dag was bedoeld om de Hoornbeeck docenten uitgebreid kennis te laten maken met de vakschool hier. Het was een intensieve dag waarop we interviews hebben gehad met leerlingen, directie en docenten. Ook hebben we een aantal lessen bezocht.
Vooral het gesprek met leerlingen maakte best veel indruk op de Hoornbeeck docenten. Deze leerlingen hebben veel verantwoordelijkheidsgevoel. Zeker als je bedenkt dat ze 17, 18 jaar zijn. Ze moeten vechten voor hun bestaan en doen wat ze kunnen om later voor hun ouders en zichzelf te kunnen zorgen. Ze volgen lessen van 's morgens half 8 tot 's avonds half 7, en soms ook nog op zaterdag. Er is af en toe wel een uur pauze voor hen bij, maar dan zijn er ook nog allerlei activiteiten. Toen deze leerlingen vragen mochten stellen, kwamen ze niet met huis- tuin- en keuken vragen, maar ze vroegen: “Wilt u vertellen hoe de Heere in uw leven is gekomen?” en “Wat was het moeilijkste moment in uw leven, en hoe heeft de Heere u toen geholpen?”.

De warmte is zeer tropisch hier. Op het moment dat ik dit schrijf, hoor ik weer een tropische onweersbui aankomen, die meestal vergezeld gaat van slagregen. De leerlingen lopen rond met waaiers en doekjes. Je bent blij als je in een lokaal in de buurt van een ventilator zit…
Het eten is geweldig hier. Omdat de Filippijnen uit meer dan 7000 eilanden bestaan, is visserij een belangrijke bron van inkomsten. Gisteravond had ik een soort heerlijk gebakken voorntje op mijn bord, vandaag was het een geroosterde inktvis. Gelukkig is Ariëtte niet hier, ze zou er van gruwen, vermoed ik!

Morgen moet ik om half 4 op, omdat we een reis van 5 uur te maken hebben voor een openings-ceremonie van een nieuwe school. In Manila is het zo druk, dat alle auto’s (op grond van het eerste cijfer van hun kenteken) een dag per week niet in Manila mogen komen na 7 uur. Dat geldt morgen precies voor de auto waarmee wij reizen. Dus voor 7 uur moeten we Manila uit zijn… ik duik snel mijn bed in!