Sudarshan en andere verhalen

Vandaag had ik vooral een kantoordag. Deze morgen heb ik met de directeur van het VTC allerlei dingen besproken over het vakonderwijs. Het is heel fijn om met deze man samen te werken. Hij heeft zijn levensverhaal met me gedeeld, en ik vond het indrukwekkend genoeg om het hier te vermelden.
Sudarshan is geboren in een Hindoe gezin. Hij heeft mechanische techniek gestudeerd en kreeg een baan in het technisch onderwijs. Later gaf hij ook les aan een lerarenopleiding. Een vriend drong meermalen aan om mee naar de kerk te gaan. En eindelijk ging hij een keer mee, op een Goede Vrijdag. Dat werd voor hem letterlijk een Goede Vrijdag. De preek over het sterven van de Heere Jezus raakte zijn hart zodanig, dat hij direct zijn leven veranderde. Hij is daarna tot bekering gekomen en gedoopt. Voor hem was dit een heel moeilijke situatie. Zijn ouders hadden grote moeite met deze wending in zijn leven, en een broer wees hem zelfs resoluut af. Die wilde niets meer met hem te maken hebben. Uiteindelijk zijn ook allebei zijn ouders tot bekering gekomen. Sudarshan is een theologische opleiding gaan doen en preekt nu ook elke zondag. Daarnaast ziet hij het als een roeping om leiding te geven aan de vakschool, waar hij een belangrijk deel van de pastorale taken op zijn schouders heeft. Als hij een andere baan zou zoeken, zou hij tweemaal zoveel kunnen verdienen (Sudarshan verdient nu ca. 300 euro per maand). "God heeft mij op deze plaats gezet, en heeft daar Zijn doel mee", zei hij, "hoewel andere mensen vinden dat ik een andere baan moet zoeken." Naast zijn werk als directeur van de vakschool doet hij ook evangelisatiewerk. Op kostscholen geeft hij 's avonds bijbelles aan kinderen die dat willen. Zij geven de boodschap vervolgens door aan de rest van de leerlingen.

Behalve de gesprekken op het gebied van onderwijs vind ik het geweldig om mensen te ontmoeten en met ze te spreken over van alles en nog wat. Vanmorgen heb ik twee leerlingen uitgebreid gesproken: een meisje van 19 en een jonge man van 22 jaar, die polio heeft gehad en loopt met een stok. Beiden zijn officieel Hindoe, maar door het onderwijs op de vakschool zijn ze allebei na gaan denken over hun leven. Ze durven nog niet hardop te zeggen dat ze christen zijn, omdat dat grote moeilijkheden zal geven met hun familie. Maar beiden vertelden me dat ze diep in hun hart geloofden dat de God van de Bijbel de enige ware God is, Die ook hun leven leidt.

Vandaag ben ik ook nog kort op een 'normale' school geweest, waar ik door een schare vrijmoedige kinderen werd meegenomen naar hun slaapzaal, om ze een lesje Nederlands te leren. Bijna alle kinderen zitten op een kostschool. Dat betekent dat ze één weekend per maand naar huis gaan; verder wonen ze op school. Ze slapen in grote zalen van 30-50 kinderen, en dat is tegelijk hun leefruimte. Er staan geen bedden; ze slapen op matten. De kinderen hebben het erg goed naar hun zin met elkaar en maakten een heel vrolijke indruk. Toen ik ze vroeg een lied voor me te zingen, zongen ze 'This is the day'.

Toen ik wat over de Word and Deed-compound dwaalde, werd ik ook uitgenodigd om binnen te kijken in een weverij. Daar werken lepra-patiënten. Het werk van deze organisatie is met deze doelgroep begonnen, en nog steeds woont een aantal patiënten op en buiten het terrein. Ze doen werk wat mogelijk is met hun handicap. Het is leuk om te zien hoe kleden met de hand geweven worden in allerlei dessins. Ik heb ook nog even achter het weefgetouw gezeten, maar dat is toch een kunst apart.

Tot slot ben ik nog naar een 'lepra-kolonie' geweest. Daar zie je wat je je voorstelt als je in de Bijbel leest over melaatsen. Mensen met alleen stompjes aan handen en voeten, sommigen ook aandoeningen aan hun gezicht. Het was fijn om ook met deze mensen te spreken. Ze lieten graag hun huizen van binnen zien en we kwamen tijd te kort om het hele dorp te bekijken.

Vanavond heb ik in een echt Indisch restaurant gegeten met Hilda. We kregen van alles geserveerd op een bananenblad, het één lekkerder dan het ander. Het blijft een avontuur...

Hartelijke groet vanuit een zomers India!
Cees