Felicitadiones para Jonathan
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
08 April 2011 | Nicaragua, Managua
Zo, dat zit er weer op. De conferentiedagen zijn voorbij gevlogen. De eerste twee dagen hebben we ons bezig gehouden met het samenwerken in een netwerk. We vormen een alliantie met een aantal organisaties, en daarbinnen is het anders samenwerken dan in een bedrijf. Hier worden we samen met onze partners in getraind. Boeiend om te zien hoe dingen werken als je met allerlei partijen samenwerkt. Het is ook toepasbaar op een gezin, en soms zelfs op een huwelijk... dus ik ga toegerust naar huis!
De laatste twee dagen had ik tijd om met partners over hun meerjarenplannen te praten. Dat klinkt als een hele tijd, maar pas vanavond was ik er uiteindelijk mee klaar. Voor de meeste partners hier is vertaling nodig, omdat we elkaars taal niet spreken (Frans voor Haïti en Spaans voor Colombia en Nicaragua). We zijn er gelukkig goed uitgekomen.
De sfeer zat er goed in. De culturen zijn erg verschillend. Vooral Haïti is echt Afrikaans qua cultuur, terwijl de andere deelnemers allemaal Latino's zijn. Maar het mixt goed. Wonderlijk genoeg lachen de Haïtianen het meest en het hardst. Zo houden ze het hoofd boven water. Want de verhalen blijven schrijnend!
Vanavond hadden we als team een afscheidsborrel, omdat Luuk en ik morgen naar Nederland vliegen. Dat was gezellig. Om 11 uur hebben we naar Nederland gebeld omdat Jonathan daar net ontwaakte en zijn 6e verjaardag vierde. Vorig jaar was ik ook al onderweg op zijn verjaardag, dus we moesten er wel wat van maken. Daarom hebben we hem vanuit Nicaragua als team staande toegezongen. Nog maar net wakker, maar hij zat te stralen voor de webcam! Felicitadiones para Jonathan! Ik heb online meegemaakt hoe hij een nieuwe fiets kreeg, en ook nog een zwaard en pistolen. Durf ik nog wel naar huis?
Ik ga een paar uurtjes slapen en dan naar de luchthaven. 'k Hoop jullie allemaal snel te zien.
De laatste twee dagen had ik tijd om met partners over hun meerjarenplannen te praten. Dat klinkt als een hele tijd, maar pas vanavond was ik er uiteindelijk mee klaar. Voor de meeste partners hier is vertaling nodig, omdat we elkaars taal niet spreken (Frans voor Haïti en Spaans voor Colombia en Nicaragua). We zijn er gelukkig goed uitgekomen.
De sfeer zat er goed in. De culturen zijn erg verschillend. Vooral Haïti is echt Afrikaans qua cultuur, terwijl de andere deelnemers allemaal Latino's zijn. Maar het mixt goed. Wonderlijk genoeg lachen de Haïtianen het meest en het hardst. Zo houden ze het hoofd boven water. Want de verhalen blijven schrijnend!
Vanavond hadden we als team een afscheidsborrel, omdat Luuk en ik morgen naar Nederland vliegen. Dat was gezellig. Om 11 uur hebben we naar Nederland gebeld omdat Jonathan daar net ontwaakte en zijn 6e verjaardag vierde. Vorig jaar was ik ook al onderweg op zijn verjaardag, dus we moesten er wel wat van maken. Daarom hebben we hem vanuit Nicaragua als team staande toegezongen. Nog maar net wakker, maar hij zat te stralen voor de webcam! Felicitadiones para Jonathan! Ik heb online meegemaakt hoe hij een nieuwe fiets kreeg, en ook nog een zwaard en pistolen. Durf ik nog wel naar huis?
Ik ga een paar uurtjes slapen en dan naar de luchthaven. 'k Hoop jullie allemaal snel te zien.
-
08 April 2011 - 07:48
Ha Paps!:
Na die paar uurtjes slapen en een brakke nacht in het vliegtuig zult u, tegen de tijd dat u dit leest, flink toe zijn aan een heerlijk Houtense nachtrust. Geniet ervan!
Die training om binnen de alliantie samen te werken is zeker een gevolg van de conferentie van vorig jaar in Ethiopië? Ik kan me niet herinneren dat ik daarvóór iets over allianties hoorde.
Met ons bestuurtje gaan we zo op eerste oriëntatietocht naar een deftig bestuurspakje. Nu nog opgewekt, nu nog vol goede moed, nu nog met een gevulde rekening...
Daarna reis ik af naar Rijssen, om daar een weekend met de vereniging mee te maken adhv het thema 'de geestige wapenstrijder', hoe geloof en humor zich tot elkaar verhouden. Ik zal eens een paar van uw domineesgrappen tappen...;)
Volgende week vrijdag zien we elkaar weer, tot dan!
liefs, Anke -
08 April 2011 - 17:46
Lia:
Geweldig, die Jonathan met zijn soldateske voorliefde. Onze jongens moesten er altijd om grinniken: het eerste waar Joon om vroeg waren de soldatenspullen. Geen ene Breugel had daar wat in gezien, maar Jonathan brak met de traditie en verpandde zijn hart aan groen en gecamoufleerd wapentuig in het klein. Er wacht je, misschien :), nog een stuk(je) langevingertaart. Dat was zijn keus. Kwam Ariëtte, ons, lopers en lachers, goed uit. Had je trouwens je mixje nog? We hebben ons zeer vermaakt onderweg. De dame van de winkel had een leuk verhaal te vertellen. Hopen we.
Goed Cees, je reizen zitten er voor een paar maanden op, begreep ik. Ik ben benieuwd naar je samenvatting van de training die we toe kunnen passen. Een hele goeie thuisreis gewenst! En Anke, mocht jij wat geestigs op papier hebben, ik hou me aanbevolen.
daag
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
