Agapè
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
04 Maart 2011 | India, Vizianagaram
Het was best lastig om gisteren afscheid te nemen bij COUNT. Dit is een organisatie waar ik me erg thuis voel. Er heerst vrede op heel de campus. Tal van mensen zijn toegewijd aan het werk op scholen, op het veld, in kinderhuizen etc. etc. In de jaren dat ik er kom, heeft er nog niemand ontslag genomen; dat is bij andere organisaties heel anders. Ik vroeg aan Deena: “What is your secret? (Wat is jullie geheim?” Haar antwoord kwam direct: “Agape”. Dat betekent: liefde, in de beste zin van het woord. Iets om mee te nemen!
Inmiddels ben ik na 2½ uur rijden, 2 uur wachten en 1 uur vliegen alweer op mijn derde adres aangekomen. We zijn in Vizianagram, aan de oostkust van India. Dit is een partnerorganisatie van Leprazending, waar wij een vakschool betalen. Ik verblijf in het guesthouse hier. Af en toe waan ik me in Burgers’ Bush vanwege het vochtige en warme klimaat en de prachtige tuin op de campus. Alleen de wilde dieren ontbreken, uitgezonderd een hagedisje van zo’n 20 cm dat af en toe voorbij schiet.
Ik heb al heel wat bijgeleerd over de ziekte lepra. Volgens deskundigen is het waarschijnlijk hetzelfde als melaatsheid in het Nieuwe Testament. De zenuwen van ledematen en gezicht sterven af, waardoor mensen geen gevoel meer hebben. Ze kunnen daardoor niet merken of ze iets scherps of iets heets aanraken. In de Middeleeuwen werden leprapatiënten daarom wel gezien als behekst, omdat ze hun hand in het vuur konden houden zonder pijn te voelen. Doordat de zenuwen afsterven worden de ledematen vaak vervormd, en wordt het gezichtsvermogen ook minder. Pas in 1982 is een medicijn uitgevonden dat er voor zorgt dat lepra niet (meer) besmettelijk is en waardoor de ziekte gestopt wordt. Leprazending bestaat al 130 jaar, en helpt deze mensen door medische behandeling, onderwijs en arbeidsbemiddeling.
Vandaag hebben we hier het assessment uitgevoerd op de vakschool. Ik heb het gesprek geleid en ben daarom momenteel tamelijk afgedraaid. Maar het was een mooi proces; de mensen waren erg open en bereid om te leren. Er zijn ook sterke kanten, waar ik op mijn beurt veel van kan leren.
Morgen hoop ik naar Bangladesh te reizen, waar ik het weekend in de hoofdstad Dhaka ga doorbrengen met mijn collega Maarten van Middelkoop. Maandag reis ik door naar het binnenland met een klein vliegtuigje.
O ja, nog een website die Jette vast interessant vindt: www.breienvoorindia.nl
Een hartelijke groet vanuit Vizianagram
Inmiddels ben ik na 2½ uur rijden, 2 uur wachten en 1 uur vliegen alweer op mijn derde adres aangekomen. We zijn in Vizianagram, aan de oostkust van India. Dit is een partnerorganisatie van Leprazending, waar wij een vakschool betalen. Ik verblijf in het guesthouse hier. Af en toe waan ik me in Burgers’ Bush vanwege het vochtige en warme klimaat en de prachtige tuin op de campus. Alleen de wilde dieren ontbreken, uitgezonderd een hagedisje van zo’n 20 cm dat af en toe voorbij schiet.
Ik heb al heel wat bijgeleerd over de ziekte lepra. Volgens deskundigen is het waarschijnlijk hetzelfde als melaatsheid in het Nieuwe Testament. De zenuwen van ledematen en gezicht sterven af, waardoor mensen geen gevoel meer hebben. Ze kunnen daardoor niet merken of ze iets scherps of iets heets aanraken. In de Middeleeuwen werden leprapatiënten daarom wel gezien als behekst, omdat ze hun hand in het vuur konden houden zonder pijn te voelen. Doordat de zenuwen afsterven worden de ledematen vaak vervormd, en wordt het gezichtsvermogen ook minder. Pas in 1982 is een medicijn uitgevonden dat er voor zorgt dat lepra niet (meer) besmettelijk is en waardoor de ziekte gestopt wordt. Leprazending bestaat al 130 jaar, en helpt deze mensen door medische behandeling, onderwijs en arbeidsbemiddeling.
Vandaag hebben we hier het assessment uitgevoerd op de vakschool. Ik heb het gesprek geleid en ben daarom momenteel tamelijk afgedraaid. Maar het was een mooi proces; de mensen waren erg open en bereid om te leren. Er zijn ook sterke kanten, waar ik op mijn beurt veel van kan leren.
Morgen hoop ik naar Bangladesh te reizen, waar ik het weekend in de hoofdstad Dhaka ga doorbrengen met mijn collega Maarten van Middelkoop. Maandag reis ik door naar het binnenland met een klein vliegtuigje.
O ja, nog een website die Jette vast interessant vindt: www.breienvoorindia.nl
Een hartelijke groet vanuit Vizianagram
-
04 Maart 2011 - 20:04
Lia:
Ha broer,
Het propellertje heeft je veilig verder vervoerd. Gelukkig maar. Ma keek me stomverbaasd aan toen ik je opdracht uitvoerde en zei dat je weer in de lucht zat. Nu pas?? Nee, zo'n klein vliegtuigje, weet je wel... Hm, wat ze er van vond, weet ik niet.
Net of je het erg vind dat je wilde dieren geen acte de présence geven. Ik denk dat je je niet zo erg heppie zou voelen als er een Indiaas inheems groot dier door je gezichtsveld liep en steeds groter werd. En dan kan ik me zo voorstellen dat je ook van de hitte afgedraaid raakt. Combi met reizen... misschien denk je met enige weemoed aan de bar lage temperaturen die hier op het moment heersen. Elke morgen schrappen. Maar prachtig! Vanmorgen langs de rivier naar Gorcum: nevelig, wazige contouren aan de WErkendamse kant, een oranje zon die een warme baan over de rivier legde. Voer voor fotografen en het besef dat er nog veel moois in de schepping is.
Worden leprapatienten in India ook in afgelegen nederzettingen ondergebracht waar ze elkaar op de been moeten houden als niet Leprazending hen ondersteunt? En betekent het niet meer besmettelijk zijn dan ook dat ze weer in de samenleving deel mogen nemen? Ik vermoed dat het paria's blijven, die afhankelijk blijven van barmhartige Samaritanen die een beker koud water bieden. Want 'arbeidsmiddeling' houdt dat ook echt relatief vaak werk in? En krijgen ze dat dan ook echt op een plek waar ze deel uitmaken van een groep niet-leprapatienten, m.a.w. krijgen ze een plekje als volwaardige medemensen of moeten ze toch bij elkaar blijven wonen en werken?
Ik ben wel heel benieuwd of je in Dhaka christenen zult treffen? Heb je daar ingangen voor ontmoeting? Dat horen we dan vast nog.
Goeie nacht! -
05 Maart 2011 - 14:33
Jonathan:
deez briev is van jonathan ik vint .
uw liev nog un kusj.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
