We pray for it
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
10 November 2011 | Filipijnen, San Ildefonso
Inmiddels is mijn eerste conferentie achter de rug. Vier dagen intensief kennis en ervaring uitwisselen, vooral door de partner hier in de Filipijnen. Die hebben echt een prachtig programma neergezet waar ik zelf weinig aan heb meegewerkt. Zo hoort het in ontwikkelingswerk. Maar ik vermoed dat dit de eerste keer is op deze manier in de geschiedenis van Woord en Daad!
Het is twee jaar geleden dat ik hier was, en ik ben opnieuw onder de indruk van dit prachtige project. Het gaat om een vakschool waar zo'n 400 leerlingen worden opgeleid tot programmeur, hardware-deskundige, lasser of electriciën. De sfeer op de campus (waar bijna alle leerlingen slapen) is ontzettend warm. Alle leerlingen groeten je in de wandelgangen bijna overvriendelijk, en willen graag een praatje maken. De eerste dagen was ik een beetje ziek en had ik er niet veel zin in, maar sinds gisteren heb ik een aantal gesprekken gehad. En daar werd ik enorm door geraakt.
Neem Rachel, een meisje van 19 jaar. Komt uit een gebroken gezin, is de enige uit haar gezin die tot geloof is gekomen. Haar Bijbel, die ik even leende, staat vol met onderstrepingen. Ze weet waar ze het over heeft, kan moeiteloos een aantal teksten citeren die voor haar van betekenis zijn. Het bijzondere is dat ze alles in verband brengt met het geloof. Geen onderwerp komt er ter sprake, of Rachel brengt het in verband met de Bijbel. Net wenste ze me welterusten, en zei me nog: "Pray before you sleep, sir!" Kun je je dat in Nederland voorstellen?
Deze week had ik een dergelijke ervaring met dominee Anthony, over wie ik eerder al een keer heb gesproken bij een vorig bezoek (voor de ingewijden: "Wat is your Isaac?"). Hij slaagt er in om heel veel studenten aan een baan te helpen, en een landgenoot begreep maar niet hoe hij dat voor elkaar krijgt. "Wat is jouw geheim?", vroeg ze aan hem. Het antwoord was heel helder: "We pray for it!" En vervolgens ging hij natuurlijk ook zijn werkwijze uitleggen.
Iets anders wat ik elke keer tegenkom als ik vraag naar de toekomstdroom van een leerling, is de wens om voor hun familie te zorgen. Het is hier echt 'leven in gemeenschap'. Het geld wat deze jongeren gaan verdienen, gaat eerst op aan de studie van hun broertjes en zusjes.
Nog een laatste punt wat heel erg anders is dan in Nederland, is de strenge discipline. Jongeren (tot 25 jaar toe) tekenen aan het begin van hun schoolloopbaan een agreement dat ze in de periode van hun studie geen mobieltje gebruiken en geen relatie aangaan. Ze moeten zich echt concentreren op hun studie. Er is een systeem van discipline, dat wordt toegepast als regels overtreden worden. Het lijkt als ik het zo opschrijf, allemaal heel strengt. Maar wie hier 10 minuten rondloopt, proeft dat het zo niet is. Van leerlingen weet ik dat ze de discipline in het begin erg lastig vinden, maar na enkele maanden zijn ze er enorm dankbaar voor. Ze slagen dan ook bijna allemaal voor hun examen.
Morgen is het hier 'partners-day'. Er komen dan zo'n 200 gasten vanuit de overheid, het bedrijfsleven en van andere organisaties. De belangrijkste spreker, een secretaris van een ministerie, liet vandaag weten dat ze mogelijk verhinderd is. De minister wilde een spoed-overleg. Wat doet Jun (directeur) dan? Hij vraagt in de conferentiezaal om het woord, vertelt wat hij heeft gehoord, en gaat publiek voor in gebed om te vragen of de dag hiermee niet in het water zal vallen. Ik ben benieuwd wat er morgen gebeurt!
Vervolgens gaan we zaterdag naar een andere locatie, waar we de algemene partnerconferentie van Woord en Daad in deze regio gaan meemaken.
Allemaal een goed weekend!
Het is twee jaar geleden dat ik hier was, en ik ben opnieuw onder de indruk van dit prachtige project. Het gaat om een vakschool waar zo'n 400 leerlingen worden opgeleid tot programmeur, hardware-deskundige, lasser of electriciën. De sfeer op de campus (waar bijna alle leerlingen slapen) is ontzettend warm. Alle leerlingen groeten je in de wandelgangen bijna overvriendelijk, en willen graag een praatje maken. De eerste dagen was ik een beetje ziek en had ik er niet veel zin in, maar sinds gisteren heb ik een aantal gesprekken gehad. En daar werd ik enorm door geraakt.
Neem Rachel, een meisje van 19 jaar. Komt uit een gebroken gezin, is de enige uit haar gezin die tot geloof is gekomen. Haar Bijbel, die ik even leende, staat vol met onderstrepingen. Ze weet waar ze het over heeft, kan moeiteloos een aantal teksten citeren die voor haar van betekenis zijn. Het bijzondere is dat ze alles in verband brengt met het geloof. Geen onderwerp komt er ter sprake, of Rachel brengt het in verband met de Bijbel. Net wenste ze me welterusten, en zei me nog: "Pray before you sleep, sir!" Kun je je dat in Nederland voorstellen?
Deze week had ik een dergelijke ervaring met dominee Anthony, over wie ik eerder al een keer heb gesproken bij een vorig bezoek (voor de ingewijden: "Wat is your Isaac?"). Hij slaagt er in om heel veel studenten aan een baan te helpen, en een landgenoot begreep maar niet hoe hij dat voor elkaar krijgt. "Wat is jouw geheim?", vroeg ze aan hem. Het antwoord was heel helder: "We pray for it!" En vervolgens ging hij natuurlijk ook zijn werkwijze uitleggen.
Iets anders wat ik elke keer tegenkom als ik vraag naar de toekomstdroom van een leerling, is de wens om voor hun familie te zorgen. Het is hier echt 'leven in gemeenschap'. Het geld wat deze jongeren gaan verdienen, gaat eerst op aan de studie van hun broertjes en zusjes.
Nog een laatste punt wat heel erg anders is dan in Nederland, is de strenge discipline. Jongeren (tot 25 jaar toe) tekenen aan het begin van hun schoolloopbaan een agreement dat ze in de periode van hun studie geen mobieltje gebruiken en geen relatie aangaan. Ze moeten zich echt concentreren op hun studie. Er is een systeem van discipline, dat wordt toegepast als regels overtreden worden. Het lijkt als ik het zo opschrijf, allemaal heel strengt. Maar wie hier 10 minuten rondloopt, proeft dat het zo niet is. Van leerlingen weet ik dat ze de discipline in het begin erg lastig vinden, maar na enkele maanden zijn ze er enorm dankbaar voor. Ze slagen dan ook bijna allemaal voor hun examen.
Morgen is het hier 'partners-day'. Er komen dan zo'n 200 gasten vanuit de overheid, het bedrijfsleven en van andere organisaties. De belangrijkste spreker, een secretaris van een ministerie, liet vandaag weten dat ze mogelijk verhinderd is. De minister wilde een spoed-overleg. Wat doet Jun (directeur) dan? Hij vraagt in de conferentiezaal om het woord, vertelt wat hij heeft gehoord, en gaat publiek voor in gebed om te vragen of de dag hiermee niet in het water zal vallen. Ik ben benieuwd wat er morgen gebeurt!
Vervolgens gaan we zaterdag naar een andere locatie, waar we de algemene partnerconferentie van Woord en Daad in deze regio gaan meemaken.
Allemaal een goed weekend!
-
10 November 2011 - 14:57
Cornelis:
Mooi om de reis weer te volgen! -
10 November 2011 - 15:43
Droom:
Heel rijk Cees, wat je schrijft over de vakschool van Jun. Zo mooi vind ik die 'integratie' van geloof en onderwijs. Doet me dromen voor NL...! -
10 November 2011 - 15:44
Lidewij:
o sorry, ik moest mijn naam invullen.. de vorige reactie was van mij:) -
10 November 2011 - 16:04
Arien:
Boeiend om te lezen! Er is dus echt de wil om vooruit te gaan?! Een (hopelijk) goede dag morgen gewenst. -
11 November 2011 - 09:50
Jeanine:
Heel mooi om te lezen pap! De komende week zal ik het niet meer volgen, daar ik met mijn minorgroep op werkweek ga naar Heidelberg, Duitsland. Maar daarna hopen we elkaar weer te zien!
Liefs -
11 November 2011 - 15:35
Anke:
Hoi paps!
Goed om te lezen dat het idee van samenwérking echt bereikt wordt door middel van deze conferentie! Dat is zeker bijzonder en hopelijk ook mogelijk in andere delen van de wereld. Het lijkt me dat het voor u ook minder zwaar wordt, nu de verantwoordelijkheden niet meer grotendeels bij u liggen. Geniet daarvan, nu hebt u tijd om leuke contacten te leggen!
liefs, Pinkepank
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
