De macht van een papiertje
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
07 November 2011 | Filipijnen, Manilla
Na de koorzang begint de preek, deze keer over Jakobus 5 : 1 - 6, hoe rijken met hun rijkdom om (moeten) gaan. In ieder geval toepasselijk als je voor Woord en Daad op reis bent!
De predikant schetste de macht van geld. Je kunt via geld je honger stillen, mensen vriendelijk laten kijken, en nog veel meer. Wat heeft zo'n papiertje veel macht, te meer als er een hoger getal op staat (terwijl het precies hetzelfde papiertje is). Wat is de beste remedie? Weggeven dat geld. Vervolgens kwamen er allerlei praktische toepassingen.
Een mooie preek, maar ik miste de Heere Jezus er wel in. Het was allemaal een beetje maakbaar. Wat zitten wij vast aan ons geld. Alleen Hij kan ons losmaken, dat redden we niet met goede voornemens!
De rest van de dag trek ik met Maryse op. We zijn goede vrienden en hebben fijne gesprekken.
Maandagmorgen is het vroeg dag. Ik wordt sowieso al om 3 uur wakker vanwege mijn jetlag, en ga er dan om 4 uur maar ook uit. Om 5:15 word ik opgehaald om de reis naar Bulacan te maken, waar de eerste conferentie wordt gehouden. Onderweg pikken we nog twee conferentiegangers op, wat helaas wel drie kwartier wachttijd oplevert...
De conferentie begint goed. Eerst wordt (naar Aziatische beleefdheidsnormen) alle tijd genomen om te luisteren naar elkaars presentaties van de organisatie.
's Middags begint het echte programma, waarbij de vakschool hier in detail laat zien waar het succes aan te danken is. Er wordt veel van opgestoken door minder ervaren partners, een leerzame bijeenkomst. En regelmatig komt het langs: "All honor is for God!"
Inmiddels ben ik een beetje ziek geworden; snotterig, hoofdpijn, niesen en proesten. Ik moet mijn Nederlandse contacten ook wat vasthouden, dus zit ik hier op een kantoortje mail te lezen en meer. Maar over een halfuurtje hoop ik te beginnen aan een goede nachtrust!
-
07 November 2011 - 14:05
Ariëtte:
Tja, en dan is je belangrijkste nederlandse contact gewoon de hort op..! Ik moet qua timing weer wennen aan dit tijdverschil, hoewel ik jouw tijd 21.30 uur toch thuis en beschikbaar was. Maar ja, jij begint zo vroeg 's morgens gecombineerd met je ziekerig voelen dat je op tijd de stekker eruit trekt. Ik hoop en bid maar dat het niet erger wordt.
Ik zit even terug te rekenen vanaf dat je opstaat om 4.00 uur: dan is het bij ons nog maar 21.00 uur.
Een engelstalige dienst is natuurlijk wel fijn voor de verstaanbaarheid, maar zou je ook nog een dienst van de lokale mensen bij willen wonen of heb je dat al eens meegemaakt?
Liefs, Ariëtte -
07 November 2011 - 19:12
Lia:
En dát contact wil je nou juist wel graag even horen als je een beetje ziekerig bent. Het klinkt ook bijna als een soort hooikoortsachtig gebeuren. Al kan ik me niet voorstellen dat je midden in Manilla een weiland tegenkomt. In Bulacan dan? Het zal wel andere vegetatie zijn. Hopelijk is het snel over, een fikse griep als je nog anderhalve week ruim te gaan hebt, is maar niks. Je hebt nog meegekregen dat Marcus thuis is? Iedereen blij en dankbaar en Marcus ziet toch wel een vreemde omgeving. Maar het gaat goed, gelukkig. Op de dag dat hij thuiskwam werd in de gemeente een volgend kindje geboren, zes weken te vroeg, en dat is nu een beetje het zorgenkindje, al is ze al in het ziekenhuis in de buurt. Zo blijf je voortdurend meeleven met elkaar.
Mooi is dat, dat je ziet dat de organisatie zelf bij machte is om te laten zien wat het succesvol maakt. Vasthouden!
Daag -
07 November 2011 - 22:07
Marcel:
Hoi Cees,
Van Ariëtte het linkje naar je blog doorgestuurd gekregen. Leuk om jou nu ook te volgen op je reis naar de Filipijnen, heel bijzonder! Veel succes komende twee weken enneh niet ziek worden:~)
groet,
Marcel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley