Wat een verschillen
Door: Cees van Breugel
Blijf op de hoogte en volg Cees
17 Oktober 2014 | Bangladesh, Khulna
Wat een verschillen kom je tegen op een reis als deze!
Laat ik beginnen met wat ik meemaakte tijdens de vliegreis van Istanbul naar Dhaka. Er stapte een groep van zo'n 30 jongens in, vermoedelijk een koranklas, met allemaal dezelfde blauwe jurken en (zoals ik het maar noem) imam-hoedjes. In dezelfde vlucht zaten vier dames die kennelijk Mennonitisch waren. Ik kom ze vaker tegen op mijn reizen: stemmig gekleed, altijd vriendeiljk, met witte kapjes die vastgespeld zijn in hun lange haren. Mooi om te zien dat ze juist ook in ontwikkelingslanden heel actief zijn. Laten nu net twee van die koranjongens in het vliegtuig geplaatst zijn naast twee Menno-volgelingen. Ik verwachtte een evangelisatiegesprek, maar niets van dat al. Er leek zelfs geen groet af te kunnen, en de hele vlucht werd er geen woord gewisseld. Later las ik in mijn reader voor de ETA iets over doperse wereldmijding - en het plaatje paste...
Verschillen - ook hier in Bangladesh. Het aantal moslims erg groot, ongeveer 90%. Als we net de dag begonnen zijn met een bijbelse overdenking, gaat even verder de moskee aan de slag om de gelovigen op te roepen.
Verschillen - in cultuur. Ik ben hier in een conferentiecentrum waar alleen maar Bengaalsegroepen komen. Eén zo'n blanke baart dan wel opzien. De dames handelen volgens het principe: "kijken of hij kijkt, en als hij kijkt, niet kijken". De heren zijn een stuk vrijmoediger, willen weten waar ik vandaan kom en kijken graag even mee op mijn laptop.
Ik vermaak me goed, deze week. Ik geef een training aan het team van de vakschool in Khulna. Mijn grote vriend Jun uit de Filipijnen is er bij om vanuit de praktijk de training aan te vullen. Elke dag beginnen we met de groep met een stukje bijbelstudie - en dit is vooral ook verrijkend omdat men dit in andere culturen heel anders aanpakt. De eerste dag begon Bobby (hoofd arbeidsbemiddeling) met een ontroerend persoonlijk getuigenis waarin hij heel open vertelde over de fouten die hij in zijn leven heeft gemaakt en hoe God hem daarin was tegengekomen en hem te sterk was geworden. Hij weet zich geroepen voor zijn huidige baan en is van waarde voor de organisatie hier!
Laat ik beginnen met wat ik meemaakte tijdens de vliegreis van Istanbul naar Dhaka. Er stapte een groep van zo'n 30 jongens in, vermoedelijk een koranklas, met allemaal dezelfde blauwe jurken en (zoals ik het maar noem) imam-hoedjes. In dezelfde vlucht zaten vier dames die kennelijk Mennonitisch waren. Ik kom ze vaker tegen op mijn reizen: stemmig gekleed, altijd vriendeiljk, met witte kapjes die vastgespeld zijn in hun lange haren. Mooi om te zien dat ze juist ook in ontwikkelingslanden heel actief zijn. Laten nu net twee van die koranjongens in het vliegtuig geplaatst zijn naast twee Menno-volgelingen. Ik verwachtte een evangelisatiegesprek, maar niets van dat al. Er leek zelfs geen groet af te kunnen, en de hele vlucht werd er geen woord gewisseld. Later las ik in mijn reader voor de ETA iets over doperse wereldmijding - en het plaatje paste...
Verschillen - ook hier in Bangladesh. Het aantal moslims erg groot, ongeveer 90%. Als we net de dag begonnen zijn met een bijbelse overdenking, gaat even verder de moskee aan de slag om de gelovigen op te roepen.
Verschillen - in cultuur. Ik ben hier in een conferentiecentrum waar alleen maar Bengaalsegroepen komen. Eén zo'n blanke baart dan wel opzien. De dames handelen volgens het principe: "kijken of hij kijkt, en als hij kijkt, niet kijken". De heren zijn een stuk vrijmoediger, willen weten waar ik vandaan kom en kijken graag even mee op mijn laptop.
Ik vermaak me goed, deze week. Ik geef een training aan het team van de vakschool in Khulna. Mijn grote vriend Jun uit de Filipijnen is er bij om vanuit de praktijk de training aan te vullen. Elke dag beginnen we met de groep met een stukje bijbelstudie - en dit is vooral ook verrijkend omdat men dit in andere culturen heel anders aanpakt. De eerste dag begon Bobby (hoofd arbeidsbemiddeling) met een ontroerend persoonlijk getuigenis waarin hij heel open vertelde over de fouten die hij in zijn leven heeft gemaakt en hoe God hem daarin was tegengekomen en hem te sterk was geworden. Hij weet zich geroepen voor zijn huidige baan en is van waarde voor de organisatie hier!
-
17 Oktober 2014 - 19:30
Jeanine:
Leuk weer om te lezen, pap! -
17 Oktober 2014 - 20:15
Ariette :
Wat is zo'n getuigenis bijzonder! En waarom raakt zoiets mij? Waarschijnlijk omdat weer eens blijkt dat geloof in Jezus Christus cultuuroverstijgend is en er een wereldwijde Kerk is!! -
17 Oktober 2014 - 21:19
Rijk:
Hee Cees, mooi om te lezen. Wist niet dat je weer weg was. Fijne tijd.
Groeten uit 'HET LAND' -
17 Oktober 2014 - 22:23
Benny & Gerrianne:
Mooi om te lezen, veel zegen deze reis!
-
18 Oktober 2014 - 12:22
Lidewij:
Als ik dat zo lees dan lijkt het me enorm verrijkend. Kan me voorstellen dat je geniet! Nog een goede tijd verder op je reis. PS: Doe Jun een hartelijke groet van mij. -
18 Oktober 2014 - 23:30
Marjan:
Ja... een 'wijfie' van zo'n Mennonitische dame met een van de Koranschoolleerlingen was wel mooier geweest... dan ontkom je vervolgens ook niet aan een gesprek. Goede tijd gewenst en morgen een gezegende zondag, tot snel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
