Krist es kapable

Haïti, dat voelt langzamerhand wel een beetje als thuiskomen. Het is inmiddels zo ongeveer de vijfde keer dat ik hier ben, en ik ken het land nu wel een beetje. Het is altijd weer verbazend hoe veerkrachtig de mensen zijn. Ondanks de moeilijke omstandigheden houden de Haïtianen de moed er in.

Dat bleek al tijdens de landing. Er werd luid geapplaudisseerd na de landing, nadat er onderweg nogal wat turbulentie was geweest. Vervolgens stelde een man achter in het vliegtuig luidkeels voor om nu de Heere te gaan danken, wat hij daarna ook met hetzelfde volume ging uitvoeren. Dat gaat er allemaal heel gemoedelijk aan toe.

Als je in Haïti een hand krijgt, is dat ook nooit een slap handje. Het lijkt meer op het handjeklap van een paar stevige boeren, en vervolgens volgt er dan meestal een ferme omhelzing, gevolgd door een luide lach.
Waar ik nog blijder om ben is, dat mijn werk hier een stuk beter gaat dan een aantal jaren geleden. Het was lange tijd een beetje ploegen op rotsen, en we hebben op het punt gestaan om te stoppen met de samenwerking. Maar sinds het aantreden van mijn counterpart Joël Plaisimond, is er veel veranderd. Hij weet waar hij over praat, kan strategisch denken en plannen maken, en is (voor mij belangrijk!) ook goed in Engels.

Deze dagen werken we aan een meerjarenplan, en gelukkig begint dat al aardig vorm te krijgen. Het is eerst belangrijk om de situatie goed onder ogen te zien. Wáár zit het nu precies op vast met de armoede in Haïti. Dat heeft te maken met de politiek: hoge corruptie, weinig bemoeienis met de bevolking, weinig investeren in onderwijs, enzovoorts. De armoede heeft ook alles te maken met de natuurlijke omgeving: van 95% bos is Haïti teruggegaan naar minder dan 5% bos. De bodem is daarom grotendeels weggespoeld en het land is kwetsbaar als er orkanen en overstromingen komen. Maar er zijn ook mogelijkheden om de armoede terug te dringen. De veerkracht die ik net noemde, het op elkaar betrokken zijn, het samenwerken in groepen; dit zijn allemaal dingen die we gaan gebruiken in ons programma. En zo hopen we weer wat druppels te gieten op de gloeiende plaat Haïti, het armste land van het westelijk halfrond.

Altijd weer vind ik het mooi om te kijken naar alle spreuken die je op straat tegenkomt. Alle auto’s hebben zo ongeveer wel een opschrift, maar ook alle winkels. Meestal zijn het Bijbelteksten. De mooiste spreuk die ik vandaag heb gezien in het Creools: Krist es Kapable. Christus is bekwaam. En zó is het! Ik hoop en bid dat veel Haïtianen dat weten met hun hart.