Wandelen met vertrouwen
Door: Cees
Blijf op de hoogte en volg Cees
24 Oktober 2010 | Ethiopië, Addis Abeba
Met elkaar zijn we naar een internationale dienst geweest. Die lijken wereldwijd vrij veel op elkaar: enthousiaste worship, een Amerikaanse voorganger, veel onderlinge gezelligheid, en in de prediking wordt er veelal van uit gegaan dat er alleen maar kinderen van God in de kerk zijn. Dat gezegd hebbend, valt me op dat de preek vaak wel veel diepgang heeft.
Ook vanmorgen was dat het geval. Het thema was 'Wandelen met vertrouwen', vanuit Micha. Deze profeet leefde in dezelfde tijd als Jesaja. Sanherib staat voor de poorten van Jeruzalem, en pocht met zijn overwinningen op alle andere volken. Hij spot met de God van Israel en zegt dat Die het volk niet zal redden. In antwoord daarop zegt Micha dan in Hoofdstuk 4:5: "Want alle volken zullen wandelen in de naam van hun god, maar wij zullen wandelen in de Naam van de HEERE onze God, voor eeuwig en altoos." Wij hebben de neiging ons vertrouwen te stellen op onze talenten, op onze contacten, op onze positie op onze vaardigheden. Maar al die dingen kunnen ons niet behouden. In alle wegen moeten we ons vertrouwen op God stellen. Veel christenen denken dat de weg die God gaat een rechte weg is, vanaf de wedergeboorte tot aan de wederkomst. Maar, zei pastor Kallam, de weg van een christen heeft talloze bochten. En juist dan komt het er op aan om ons vertrouwen op God te stellen en de regie in Zijn handen te laten. Hij vertelde over Jacky, zijn dochter, die het geloof had verlaten en nooit meer thuis kwam. Hij bad voor Jacky en wilde er alles aan doen haar terug te halen. Hij bad om bekering van haar hart. Maar God zei: 'Jim Kallam, hoe is het met je éigen hart?' Waarom Kallam bad: 'Heere, ik had het niet over mezelf, maar over Jacky!' Gods antwoord was veelzeggend: "Laat dat maar aan Mij over. Neem de regie niet in handen. Stel je vertrouwen op mij en zie het niet als jouw taak om Jacky terug te krijgen." Goddank is Jacky inmiddels terug, na een lange weg van 3 jaar. De preek deed me opnieuw denken aan het boek 'Namaakgoden' van Tim Keller, waarin hij ook betoogt dat christenen o zo geneigd zijn om op van alles te vertrouwen, en daar dus ook een god van te maken. Wandelen met vertrouwen, een les voor ons allemaal.
Na de dienst hebben we koffie gedronken met Betty en Doug, een bejaard Amerikaans echtpaar dat vrijwilligerswerk doet voor Hope. Het valt me op dat je bijna overal van die krasse Amerikanen tegenkomt, die na hun pensioen nog dit soort werk gaan doen in ontwikkelingslanden. In Colombia, in Malawi, in India, overal ben ik ze tegengekomen. Deze mensen zijn al dik in de 70, leven in primitieve omstandigheden, maar gaan voor hun taak.
De rest van de dag bestaat voor mij uit wat uitrusten, lezen, een preek luisteren en hopelijk nog even contact met het thuisfront. Salam vanuit Ethiopië!
-
24 Oktober 2010 - 12:36
Ariëtte:
Wie weet, Cees: misschien is er ERGENS voor ons ook zo'n taak weggelegd als we oud(er) zijn en vitaal blijven.
Mooi wat je schrijft over de preek, ook in relatie tot het boek van Tim Keller, waarin beschreven wordt hoe wij - stiekum/onbewust - ons vertrouwen stellen op andere dingen behalve God. -
25 Oktober 2010 - 08:23
Arien:
Leuk om alle verhalen te lezen: van microkrediet tot Namaakgoden. Mooi ook, om over de preek te lezen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley